Wojna totalna matki z przedszkolem. A wszystko zaczęło się od córki Rity

Andrzej Plęs

Rita nie ma świadomości, że wokół niej toczy się wojna. Rita ma pięć lat. W wojnę zaangażowana jest jej matka Mariola, sąsiedzi, kuratorium oświaty, pół przedszkola w Dukli, władze gminy, policja, a niebawem i sąd. Sprawa już chyba wymknęła się spod kontroli.

Mariola Adamik opowiada, jak to z końcem maja wezwano ją do Przedszkola Gminnego w Dukli z jakimiś dokumentami. Poszła i zapewnia, że na miejscu usłyszała od wychowawczyni Rity, że dziecko jest przyprowadzane do przedszkola brudne i śmierdzące.

Głośno i publicznie miało zostać powiedziane, więc w Marioli się zagotowało, bo - zapewnia - na Ritę dmucha i chucha. Bo trzeba, bo dziewczynka cierpi na atopowe zapalenia skóry, niedowidzi, niedosłyszy, ma lekką postać autyzmu, przyznano jej indywidualny system edukacji z pedagogami. Dziecko specjalnej troski, to matka dmucha i chucha, więc szlag ją trafił, kiedy coś takiego usłyszała.

Twierdzi też, że usłyszała jeszcze, że te panie pedagog, które po zajęciach przywożą Ritę do przedszkola, też przywożą ją brudną i śmierdzącą. Reszta krótkiej rozmowy z paniami z przedszkola skończyła się „na głośno”. A następnego dnia był telefon: niech pani przyjedzie do przedszkola, porozmawiamy o zajściu. Rozmowa była, znów zarzuty, że Rita „brudna i śmierdząca”, Mariola się wściekła, bo „po drodze” przeprowadziła prywatne śledztwo i wyszło jej, że Rita tego dnia trafiła do przedszkola czysta i pachnąca, ale na miejscu pewnie coś popuściła i umyć ją musiały woźne, a nie opiekunka grupy przedszkolnej. A to obowiązek opiekunki. To paniom w przedszkolu powiedziała: tak tego nie zostawię, do kuratorium oświaty z tym pójdę.