Ustroń i Czantoria: czas wrócić do gry. Warunki narciarskie w Beskidach

Jacek Drost

To niebywałe, ale w tym sezonie narciarze omijają Czantorię, niegdyś jeden z najpopularniejszych w Beskidach ośrodków narciarskich. Na razie nie da się w nim jeździć, bo nie ma śniegu i nawet nie wiadomo, kiedy będzie.

Teraz chwila prawdy: Ustroń najlepsze lata dla miłośników szusowania ma już raczej za sobą. Tak to wygląda na początku stycznia 2018. Ale jest także dobra wiadomość - potencjał drzemiący w stokach Czantorii, Małej Czantorii czy Palenicy jest tak duży, że piękna miejscowość leżąca u ich stóp cały czas ma szansę na powrót do beskidzkiej narciarskiej pierwszej ligi - tak pokrótce można scharakteryzować sytuację, w jakiej znalazł się ten skądinąd uroczy, swego czasu chętnie odwiedzany przez narciarzy, górski kurort.

Od kilku miesięcy na łamach „Dziennika Zachodniego” piszemy, jak w ostatnich latach beskidzkie miejscowości radziły sobie (albo też i nie) z gonieniem narciarskiej Europy. Dla niektórych ów bieg był wyjątkowo długi i wyczerpujący, jak na przykład dla Szczyrku, ale i radość z pokonania kolejnego etapu większa. Dziś Szczyrk triumfalnie wraca na narciarską mapę Polski. Wisłę czy Istebną można porównać do sprinterów, którzy dość szybko przebiegli, co mieli przebiec (czytaj: zainwestowali w infrastrukturę narciarską), pokazali plecy innym, a teraz korzystają z zasłużonego odpoczynku. Zaś Zwardoń czy Korbielów stanęły w połowie biegu i zdaje się, że łapią oddech, by dobiec do mety. Gdzie w tej całej - trzymając się terminologii sportowej - stawce jest Ustroń?