Świat rodzinny Bartłomieja Topy tętni realnym życiem

Paweł Gzyl

Choć pochodzący z Nowego Targu aktor początkowo miał w zawodzie pod górkę, nigdy nie zwątpił, że kiedyś odniesie sukces. Tak się też stało. Dzisiaj grywa w dobrych filmach, a po pracy wspiera dwie przybrane córki.

Sukces osiągnął dopiero po czterdziestce. Dziś z powodzeniem grywa zarówno w kinie, jak i w telewizji. Reżyserzy widzą w nim jakiś mrok, bo lubią go obsadzać w rolach facetów z przeszłością. Podobnie rzecz się ma w filmie „Miasto”, który właśnie trafił na ekrany naszych kin. Aktor gra w nim inżyniera, który dzięki swej wyobraźni zamienia się w prywatnego detektywa.

- Lubię twórców, którzy obdarzają mnie zaufaniem. Którzy wiedzą, czego chcą, i dążą do tego z pasją oraz zaangażowaniem. Jeżeli tego nie ma, efekty naszej pracy stają się mdłe i nijakie. Zdarzyło się parę filmów, z których nie jestem zadowolony. W większości te moje artystyczne przygody z reżyserami były jednak udane – mówi w magazynie „Logo24”.

Dorastał w Nowym Targu, kiedy miejscowa drużyna Podhale odnosiła wielkie sukcesy w hokeju na lodzie. Nic więc dziwnego, że zamiast kopać piłkę z kolegami na podwórku, biegał z kijem za małym krążkiem. Regularnie chodził też na mecze z tatą i z bratem.
Tylko siostra zostawała w domu z mamą. Dlatego już jako młody chłopak marzył o karierze hokeisty. Ojciec wybił mu to jednak z głowy. „Musisz się uczyć, żeby zdobyć solidny zawód” – zawyrokował, kiedy syn kończył podstawówkę.

- Mój dziadek miał gospodarstwo, mieszkał na wsi. Rzemiosło, wiedza na temat wiejskiego życia wydawały mi się ważne, potrzebne. Pamiętam oczekiwania wobec mnie, żebym zajął się czymś konkretnym, przydatnym, a nie tylko ćwiczył umysł. Wybór weterynaryjnej szkoły był też wyborem pod prąd, chciałem inaczej niż moje koleżanki, koledzy – opowiada w „Zwierciadle”.