Sokół Sieniawa, Stal Rzeszów, Wólczanka Wólka Pełkińska, ale nie tylko one, po rundzie jesiennej trzeciej ligi

Miłosz Bieniaszewski

C jak cierpliwość, D jak dzieci, J jak Janusz Niedźwiedź, L jak lanie, N jak niemoc, czyli runda jesienna w formie alfabetu.

A jak atut własnego boiska. Na swoim stadionie porażek nie doznały zespoły Stali Rzeszów, Podhala Nowy Targ, Motoru Lublin i Orląt Radzyń Podlaski. Najwięcej, bo 23 punkty, przed własną publicznością wywalczyli rzeszowianie.

B jak Brocki. Sebastian Brocki był bez wątpienia jedną z najważniejszych postaci Sokoła Sieniawa. Bez jego 6 bramek i 13 asyst sytuacja beniaminka byłaby zdecydowanie gorsza.

C jak cierpliwość. Tej zabrakło działaczom Wólczanki Wólka Pełkińska i trenera Grzegorza Sitka zwolnili już po 4. kolejce, kiedy drużyna miała na swoim koncie jeden punkt.

D jak dzieci. W Stali Rzeszów panowała bardzo dobra atmosfera, a świadczyć może o tym fakt, że po każdym meczu w okolicach szatni aż roiło się od pociech piłkarzy Janusza Niedźwiedzia. Trener rzeszowian też zawsze mógł liczyć na obecność narzeczonej z ich synkiem.