Najstarszy cmentarz jeniecki w Łambinowicach pamięta wojnę francusko-pruską

Krzysztof Ogiolda

150 lat temu pochowano tam francuskich jeńców. Zmarło ich ponad 50, czyli stosunkowo niewielu. Przyczyniły się do tego niezłe warunki życia osadzonych. Lepsze niż jeńców przetrzymywanych w Lamsdorf w XX stuleciu.

Początek tego cmentarza, a dokładnie jego najstarszej części nazywanej cmentarzem jeńców francuskich (kwatera XV sektora C) wiąże się z wojną francusko-pruską z lat 1870-1871.

- Do niewoli niemieckiej dostało się prawie 385 tys. jeńców. Prusacy byli wręcz zaskoczeni ich liczbą i nieprzygotowani na ich przyjęcie - przyznaje dr Piotr Stanek, kierownik Działu Naukowego CMJW. - Pierwsza duża ich grupa (ok. 80 tys.) została wzięta do niewoli pruskiej po kapitulacji Sedanu we wrześniu 1870 r. W październiku skapitulowała twierdza Metz, gdzie do niewoli dostało się ok. 140 tys. jeńców. Szli pieszo do stacji kolejowych, a potem w wagonach towarowych byli wywożeni na Pomorze, do Bawarii czy na Śląsk (m.in. do Wrocławia, Opola, Koźla, Grodkowa, Raciborza, Nysy i do Łambinowic właśnie).