Kariera towarzysza „Tomasza”. Posłuszny, bezbarwny i mierny
22 grudnia 1948 roku Bolesław Bierut zostaje przewodniczącym KC PZPR. Jednocześnie jest też prezydentem Polski. To szczytowy moment w karierze bezbarwnego i posłusznego Moskwie komunistycznego działacza.
Urodził się 18 kwietnia 1892 r. w wielodzietnej chłopskiej rodzinie mieszkającej na wsi pod Lublinem. Tak zaczynała się wiekszość życiorysów komunistycznych politruków; tylko ciąg dalszy był oryginalny. Rodzice chcieli, by kształcił się na księdza, ale nie było ich stać na opłacenie nauki w seminarium. Bolesław poszedł więc do szkoły powszechnej, ale wyleciał z niej za udział w strajku w 1905 r. (podobno rzucił kałamarzem w portret cara). Na tym skończyła się jego edukacja. Dalszą wiedzę zdobywał jako samouk i na rozmaitych kursach.
Czytaj więcej:
- biografia Bolesław Bieruta;
- ocena jego działalności politycznej.
Artykuł dostępny wyłącznie dla prenumeratorów
- dostęp do wszystkich treści Dziennika Polskiego,
- codzienne wydanie Dziennika Polskiego,
- artykuły, reportaże, wywiady i multimedia,
- co tydzień nowy numer Ekstra Magazynu.