Jakub Roszkowski

Dziewczyna z Polski ratuje życie trzylatce z Indii

Białogardzianka Żaneta Marzenta podczas pobytu w klinice. Wszelkie wyjazdy, badania, śniadania i obiady finansowała jej Fundacja DKMS Fot. Grzegorz Galant Białogardzianka Żaneta Marzenta podczas pobytu w klinice. Wszelkie wyjazdy, badania, śniadania i obiady finansowała jej Fundacja DKMS
Jakub Roszkowski

Cztery lata temu, pod wpływem impulsu, zarejestrowała się jako dawca szpiku. Właśnie uratowała życie dziecku

- Chcę przekazać ludziom, że bycie dawcą nie wiąże się z żadnymi wyrzeczeniami, problemami, bólem. Natomiast już po przeprowadzeniu tej całej procedury uczucie jest fantastyczne - opowiada nam Żaneta Marzenta, mieszkanka Białogardu. Pracuje w firmie Valassis, prowadzi normalne zwyczajne życie, ma męża, 18-letnią już córkę. Teraz jednak wyróżnia ją od innych to, że została dawcą komórek macierzystych i znaleziono jej genetycznego bliźniaka. A co najciekawsze, tym genetycznym bliźniakiem jest trzyletnia dziewczynka z Indii. 

Artykuł dostępny wyłącznie dla prenumeratorów

  • dostęp do wszystkich treści Dziennika Polskiego,
  • codzienne wydanie Dziennika Polskiego,
  • artykuły, reportaże, wywiady i multimedia,
  • co tydzień nowy numer Ekstra Magazynu.
Kup dostęp
Masz już konto? Zaloguj się
Jakub Roszkowski

Białogard, Mielno i okolice, ale także Koszalin i powiat koszaliński to miejsca, o których piszę przede wszystkim. Analizuję rynek paliw w regionie, trzymam rękę na pulsie w sprawie szeroko rozumianego biznesu, ale także pogody i wakacji nad morzem. Bo wiadomo, Mielno to obok Kołobrzegu i Gdańska najczęściej odwiedzana miejscowość nadmorska w kraju. 


Pod moją "opieką" są również koszalińscy, mieleńscy i białogardzcy samorządowcy. Jeśli coś zmalują, nabroją lub popsują albo wręcz przeciwnie, zrobią coś naprawdę dobrego, ja o tym napiszę. 


 


W Głosie Koszalińskim pracuję od 2000 roku. To właściwie moja pierwsza i jak na razie jedyna praca. To moja siostra chciała zostać dziennikarzem. Ostatecznie to jednak ja poświęciłem temu zajęciu już ponad połowę życia.


 


Jestem domatorem i naprawdę najlepiej czuję się w swoim domu. Może to dlatego, że po intensywnym dniu w gazecie potrzebuję wyciszenia...    


 

Dodaj pierwszy komentarz

Komentowanie artykułu dostępne jest tylko dla zalogowanych użytkowników, którzy mają do niego dostęp.
Zaloguj się

Polska Press Sp. z o.o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie podlegają ochronie. Dowiedz się więcej.

Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej.

© 2000 - 2023 Polska Press Sp. z o.o.