90 lat temu zwycięzcą Tour de Pologne został czeladnik masarski z Bydgoszczy

Krzysztof Błażejewski

4 sierpnia rozpocznie się 75. edycja kolarskiego Wyścigu Dookoła Polski. Dziś Tour de Pologne to uznana europejska marka, jeden z elementów kolarskiej Ligi Mistrzów. Telewizyjne show, rundy w miastach, finisze na ulicach, wspinaczki na tatrzańskich szczytach - to jego marka. Ale kiedyś to był zupełnie inny wyścig. Taki bardzo polski…

Bez wątpienia zainteresowanie kolarstwem w Polsce na szeroką skalę wywołał w latach 40. i 50. ub. stulecia Wyścig Pokoju, w którym „nasi” rywalizowali zacięcie z „Ruskimi” i innymi naszymi sąsiadami, co emocjonowało nawet ludzi na co dzień niemających bladego pojęcia o sporcie.
Tour de Pologne, wyścig, który pokazał Polakom, czym w ogóle jest kolarstwo, pozostawał przez lata w cieniu swojego młodszego brata. Na szczęście jeden z najstarszych cyklicznych wyścigów na świecie przetrwał do dziś. Jest organizowany z niewielkimi przerwami od 90 lat! Archaiczne ściganie na szosach, ale także na drogach brukowanych i zwykłych szutrowych, jazda przez cały niemal dzień po bezdrożach, omdlenia z wysiłku na trasie, pomylenie drogi, noclegi w stodołach i mycie pod uliczną pompą - to wszystko warte jest przypominania. Tym bardziej, że z naszym regionem Bieg Dookoła Polski, bo tak wyścig początkowo nazywano, był bardzo ściśle związany.

Dziewięć godzin na trasie

Pierwszy Bieg Kolarski Dookoła Polski zorganizowano we wrześniu 1928 roku po wielu latach starań, wzorując się na robiącym w Europie furorę Tour de France. Wystartowało w nim 71 kolarzy, a pierwszym zwycięzcą touru i jednocześnie bohaterem polskich szos został… czeladnik masarski z zawodu, Feliks Więcek z Bydgoskiego Klubu Kolarskiego. Więcek pochodził z Wielkopolski, kolarstwem zainteresował się podczas służby wojskowej w Brześciu nad Bugiem, a potem osiadł na 7 lat w Bydgoszczy, gdzie odniósł swoje największe sportowe sukcesy. Po II wojnie zamieszkał w Łodzi i nawet próbował swoich sił w wyścigach… na żużlu, choć bez powodzenia.